- سیلاب دوانی(سَ / سِ دَ)
مجازاً، کرم کردن و بسیار بخشیدن. (آنندراج). سخاوت و داد و دهش بسیار. (ناظم الاطباء) :
ابر لطف تو بسیلاب دوانی محتاج
من لب تشنه بیک قطره چکانی محتاج.
محتشم (از آنندراج)
ابر لطف تو بسیلاب دوانی محتاج
من لب تشنه بیک قطره چکانی محتاج.
محتشم (از آنندراج)